مشعل گازسوز

سفارش و خرید لوازم مشعل گاز سوز

مشعل گازسوز ، برای احتراق گاز طبيعي طبق استاندارد DIN – 4788 طراحی شده است. پروانه مشعل گازسوز روی محور موتور نصب شده است و هواي لازم جهت احتراق را تامين مي نمايد.

ميزان هواي لازم برای احتراق مناسب ، توسط دريچه هوا کنترل مي شود. ضمناً روی مشعل کليد مخصوص کنترل فشار نصب شده تا هنگام کمبود جريان هوا ، خودبخود ، مشعل را خاموش مي کند.

اين کليد علاوه بر تضمين ورود هواي کافي برای احتراق، بصورت يک کليد ايمني خودکار نيز عمل مي کند .

انتخاب، کارکرد لوازم مشعل گازسوز

جريان گاز مشعل گازسوز نيز پس از عبور از فيلتر گاز بوسيله يک شير برقی، بصورت اتوماتيک، كنترل مي شود . در صورتيکه فشار گاز ورودي به مشعل از مقدار مورد نظر کمتر يا بيشتر شود، يک کليد، بصورت خودکار، مشعل را خاموش مي کند .

به منظور پايدار کردن شعله و اختلاط بهتر گاز با هوای احتراق، يک شعله پخش کن، با پره های مناسب در جلو نازل (افشانک) تعبيه شده است . مخلوط گاز و هوا توسط جرقه ای که به وسيله ترانس با ولتاژ بالا، بين الکترود جرقه و سرنازل (افشانک) ايجاد مي شود، مشتعل مي گردد .

اساس کنترل و نظارت شعله بر اصل يونيزاسيون استوار است که با مشاهده شعله، پايداري آن را تضمين مي نمايد و در صورتيكه به هر دليل شعله تشكيل نشود يا ازبين برود مشعل را خاموش كرده و شير برقي گاز را مي بندد. كنترل عملكرد مشعل به عهده رله كنترلي مي باشد که روی بدنه مشعل نصب شده است .

در مشعل گازسوز تك مرحله اي براي اينكه تشكيل شعله به صورت ايمن صورت پذيرد از شيرهايي استفاده شده است كه ابتدا، به مقدار کم و آنگاه بعد از تشكيل شعله به تدريج تا مقدار حداکثر (ماکزيمم) تنظيم شده، باز مي شود.

قطعات عمده مشعل گازسوز

در مشعل گازسوز سه فاکتور اصلی اکسیژن، سوخت و جرقه اولیه باید در کنار یکدیگر قرار گرفته تا شعله ایجاد شود. و این فاکتور ها توسط سیستم هوارسانی، سیستم سوخت رسانی ، سیستم جرقه زن و به کمک سیستم کنترلی مشعل صورت می پذیرد.

با توجه به وجود ذرات خارجي در گاز به جهت محافظت از شير برقي بايد در مسير ورود گاز به مشعل از فيلتر استفاده نمود. تجهیزات خط گاز مانند رگلاتور و شیر برقی در مقابل ناخالصی هایی مانند زنگ لوله و اشغال حساس هستند.

فیلتر های گاز جهت محافظت تجهیزات در مقابل نفوذ ذرات خارجی،رسوبات وسایر ذرات موجود در گاز کاربرد دارد.

• بخش سوخت رسانی
• فيلتر گاز
• شیر برقی گاز(سونولوئید ولو مشعل گازی)
• کلید کنترل فشار گاز (پرشر گاز)

شیر متشکل از یک بدنه الومینیومی و یک الیاف پلی پروپیلن است.پد فیلتر متشکر از سوراخ های کوچک از 50میکرون است. این پد یک بار مصرف بوده و می بایست حداقل سالی یک بار تعویض می شوند و قابل تمیز کردن نیست.

بخش کنترل سوخت رسانی

سیستم های کنترلی مشعل گازسوز دارای بخش های مختلف می باشد که در ادامه هر کدام به صورت جداگانه معرفی شده اند.

فیلتر گاز مشعل

فیلتر گاز در ورودی و خروجی مجهز به کانکشنی هستند که می تواند با نسب سوئیچ اختلاف فشار ،اختلاف فشار ورودی و خروجی فیلتر را بدست آورد.

چنانچه این اختلاف از حداکثر افت مجاز فیلتر بیشتر شود زمان تعویض فیلتر فرا رسیده است. در زمان نصب فیلتر باید فضای کافی در نظر گرفته شود تا در صورت نیاز به تعویض پد امکان باز و بسته کردن فیلتر وجود داشته باشد.

مسیر ورودی و خروجی فیلتر روی آن مشخص شده است فلذا باید در زمان نصب دقت نمود تا جهت جریان گاز درون فیلتر با جهت فلش یکسان باشد.

انواع فیلتر گاز

فيلترها انواع مختلفي دارند و بايد ساليانه بازديد شده و در صورت لزوم و كثيف شدن آنها تميز گردند.

دو گونه اصلي از فيلتر گاز وجود دارند:

1. فيلتر گاز سطحي يا (surface filter):

اين فيلترها مواد جامد را در سطح خود مي گيرند.

از جمله اين فيلترهاي گاز سطحي مي توان به فيلترهاي كاغذي ، فيلترهاي تسمه اي ، فيلتر هاي درامي دوار خلا و فيلتر جريان متقاطع و فيلتر هاي نوري اشاره نمود.

2. فيلتر گاز عمقي يا (depth filter):

فيلتر گاز عمقي به شكل بستري از مواد دانه اي وجود دارند كه ذرات جامد را تا زمان عبور درون خود نگه مي دارند.

از جمله اين فيلترها، فيلترهاي شني مي باشند.

فيلتر گاز سطحي اجازه مي دهد تا ذرات جامد به صورت دست نخورده قابل جمع اوري باشند اما فيلتر عمقي اين امكان را ندارند.

ولي فيلتر گاز عمقي سطح تماس بيشتري با ذرات دارند و ذرات مي توانند به دام افتند و كمتر در معرض گرفتگي قرار مي گيرند.

فيلتر گاز با شستشو با حلال و مواد شوينده می توان تميز نمود.

در فرايندهاي مهندسي مثل پلانت هاي تصفيه آب، فيلترها با استفاده از شستشوي معكوس با بك واش ها،‌تميز نمود (backwashing).

فيلتر خشك از رايج ترين مدل فيلتر گاز هستند و در ايستگاه هاي گاز استفاده مي شوند.

از فيلتر خشك معمولا در آخرين مرحله فيلتر سازي استفاده مي شود و از المان هايي با جنس پلي پروپيلن و پلي استر استفاده مي شود و اين المنت ها به صورت كاغذي و چين دار هستند.

اين المنت ها در دو نوع بيرون به داخل و داخل به بيرون ، در بازار موجود هستند و در ايران بيشتر از نوع داخل به بيرون استفاده مي شود كه ذرات ناخالص گاز پس از آن که به سطح بيروني المنت از گاز جدا شده برخورد كرد، گاز تميز از داخل المنت خارج شده و فرايند به راحتي دنبال می گردد.

شیر برقی گاز(سونولوئید ولو مشعل گازی)

در وسایلی که از سوخت گاز استفاده می شود، همواره خطر انفجار وجود دارد.

مثلا مشعل موتور خانه برای روشن شدن از یک جرقه قوی برای مشتعل شدن گاز استفاده می کند که می تواند باعث انفجار ناشی از فشار بالای گاز و جرقه قوی مشعل باشد.

برای جلوگیری از این انفجار از انواع شیر برقی پیلوت، تدریجی و ایمنی در مسیر سوخت مشعل استفاده می کنند.

عملکرد شیر برقی گاز بدین صورت است که شیر برقی  به صورت دو مرحله ای عمل می کند و ابتدا شیر برقی در مرحله اول به حالت نیمه باز بوده و گاز را با فشار کمی وارد مشعل می کند،  بعد از روشن شدن مشعل شیر برقی به صورت کامل باز شده و گاز را به طور کامل وارد مشعل می نماید.

هر شیر برقی در مشعل گازی معمولا سه وظیفه را بر عهده دارد:

• قطع و وصل مسیر گاز
• تنظیم نمودن سرعت استارت (تنظیم کردن خروج اولیه گاز جهت ایجاد شعله)
• تنظیم کارکرد شعله Vmax یا Vmin

جهت تنظیم میزان سرعت استارت و حجم شعله به صورت تجربی ابتدا پیچ تنظیم را در هر مورد کاملا به سمت منفی چرخانده تا صفر گردد سپس دو دورب به سمت مثبت چرخانده و مشعل را استارت می کنیم.

از چگونگی تشکیل شعله به تنظیم صحیح یا غلط شعله پی می بریم. در مدل هایی که حجم گاز از شیر به وسیله آچار آلن تنظیم می گردد می توانیم مقدار پیچ تنظیم را بر حسب درجه گردش آن از ۳۰ درجه به بالا تنظیم نماییم.

این شیر برقی ها دارای پیچ تنظیم فشار گاز اولیه هستند. شير برقي گاز اين مشعل از نوع آرام بازشو مي باشد كه به دليل اينكه بتواند در ابتداي تشكيل شعله از ضربه زدن جلوگيري نمايد و تشكيل شعله به آرامي صورت پذيرد.

در هر صورت شير برقي به صورت يك كنتاكت باز مي باشد يعني شير در حالت عادي بسته مي باشد و با دريافت فرمان از رله كنترلي بوبين آن برقرار شده و مسير گاز باز مي گردد.

کلید کنترل فشار گاز (پرشر گاز)

کلید فشاری گاز یک کلید ایمنی است که در صورت پایین بودن فشار گاز اجازه فازدار شدن پایه رله و فعال شدن کنترل مشعل را نمی دهد. تنظیم این کلید از طریق یک چرخ مدرج زردرنگ صورت میگیرد که بین 5/2 تا 50 میلی بار مدرج شده است.

با بازکردن درپوش این قطعه دسترسی به چرخ مدرج امکان پذیراست. معمولا این کلید را در نصف فشار ورودی تنظیم می کنیم که برای فشار خانگی 9 میلی بار می باشد.

پرشر گاز در اصل يك سوييچ ايمني مي باشد كه در صورت پايين بودن فشار گاز شير برقي گاز را مي بندد و از ادامه فعاليت مشعل گازسوز جلوگيري مي نمايد.

حداقل فشار مورد نياز مشعل توسط اهرم زرد رنگ قابل تنظيم مي باشد كه با كاهش يا افزايش فشار روي ديافراگم پرشر ميزان فشار مورد نظر را تنظيم مي نمايد.

پرشرهاي گاز داراي انواع مختلفي مي باشند كه هر كدام كاربرد خاصي دارند مثلا بعضي پرشرها در فشار منفي عمل مي نمايند و يا بعضي ها به جهت تشخيص اختلاف فشار به كار مي روند كه مثلا در مشعل هاي بزرگتر كه نياز به تست آب بندي شيرها وجود دارند مورد استفاده قرارمي گيرد.

یک کلید بوده که جریان فاز به آن وارد و از آن خارج می شود.

بر روی مسیر ورودی گاز به مشعل گازسوز قرار گرفته و با وارد شدن گاز به درون پرشر ، پلاتین های آن به یکدیگر وصل شده و جریان برق ورودی به مدار خروجی متصل می شود.

این جریان خروجی به پایه ۹ مشعل وصل می گردد؛ یعنی به عبارتی برق اصلی مشعل از پرشر گاز عبور می کند.

اگر به هر دلیلی پرشر گاز عمل نکند هیچ یک از قطعات مشعل گازسوز کار نخواهد کرد.

مهمترین دلیل قطع شدن پرشر گاز به دلیل موارد زیر می باشد:

• قطع بودن یا کاهش فشار گاز
• ایراد برقی و قطعی در پرشر گاز
• تنظیم بودن پرشر روی اعداد بزرگتر
• بخش هوا رسانی

هوای مورد نیاز در مشعل گازی دمنده توسط قطعه ای به نام فن یا ونتیلاتور که توسط یک موتور الکتریکی تک فاز یا سه فاز که به چرخش در می آید تامین می گردد.

جهت کنترل و تنظیم مقار هوای ورودی دریچه ای به نام دمپر وجود داشته که این هوا را تنظیم می کند انواع دمپر در نوع دستی هیدرولیکی (جکی) و همچنین دمپر با موتور الکتریکی یا سروو موتور موجود می باشد.

وظیفه این قسمت تامین هوای مورد نیاز مشعل و جهت تکمیل مثلث احتراق و تشکیل شعله می باشد. این قسمت از اجزا زیر تشکیل شده است:

• الکتروموتور (دینام):

یک موتور الکترونیکی بوده که یکی از وظایف آن به چرخش در آوردن محور فن می باشد.

الکتروموتورهای به کار رفته در مشعل گازی می تواند در ظرفیت های پایین از نوع ۱۴۵۰ rpm و در ظرفیت های بالا از نوع ۲۹۰۰ rpm باشد.

همچنین این الکتروموتورها با توجه به ظرفیت مشعل گازی می تواند از نوع تکفاز و یا سه فاز باشند.

در نوع تک فاز آن ها معمولا ساختار الکتروموتور از دو ردیف سیم پیچ به نام سیم پیچ استارت یا راه انداز و سیم پیچ اصلی تشکیل شده است. در کنار سیم پیچ استارت یک خازن به نام خازن راه انداز قرار گرفته و با آن سری شده است.

وظیفه این خازن تامین جریان اضافی مورد نیاز الکتروموتور به هنگام استارت می باشد. پس از این که دور موتور به دو سوم دور نهایی برسد، این خازن و سیم پیچ استارت توسط یک کلید گریز از مرکز یا تابع دور از مدار خارج می شود.

چنانچه به موتور برق وصل کنیم و موتور راه نیفتد یکی از علل می تواند خرابی خازن باشد. اگر در این حالت محور موتور را تحریک کنیم و موتور به کار بیفتد بالاترین احتمال خرابی، از خازن است که در این صورت آن را با یک خازن کاملا مشابه و سالم باید تعویض نماییم.

اگر به هنگام تعویض خازن به رنگ بندی سیم ها توجه نکنیم و خازن جدید را اشتباه وصل نماییم ممکن است موتور راه نیفتاده و با دور معکوس بگردد. در موتورهای سه فاز خازنی وجود ندارد و فقط با اتصال سه فاز به سر سیم ها موتور، راه می افتد.

در موتورهای سه فاز چنانچه جای دو فاز را با یکدیگر عوض کنیم ، دور موتور برعکس خواهد شد.

با توجه به سايز مشعل راه اندازي اين موتورفن كه هميشه در زمان روشن بودن مشعل زير بار مي باشد يا مستقيما از طريق رله انجام مي گردد يا در صورت بالابودن سايز مشعل از طريق مدار فرماني كه از رله مشعل فرمان مي گيرد زير بار مي رود.

با توجه به دور بالاي فن مشعل موضوع بالانس بودن فن مشعل حائز اهميت فراوان مي باشد و در مواقع تعميرات بايد توجه نمود صدمه نبيند.

• فن یا ونتیلاتور(باد زن یا بلوور)

یک فن از نوع گریز از مرکز بوده که وظیفه آن مکش هوای اطراف و پرتاب هوا به دهانه مشعل گازی و داخل محفظه احتراق می باشد.

برای به چرخش در آوردن محور فن از الکتروموتور استفاده می شود.

هوای لازم برای احتراق را تأمین می کند بر روی محور الکتروموتورنصب می شود و از نوع گریز از مرکز می باشد جهت چرخش آن به گونه ای است که به داخل دیگ و یا کوره میدمد. و درکارخانه سازنده بالانس می شود.

• کلید کنترل فشار هوا (پرشر هوا):

یک احتراق کامل و ثابت بر اساس فشار قابل قبول هوا صورت می گیرد این کلید، ایمنی مشعل را از نظر وجود فشار هوای مورد نیاز برای احتراق تأمین می کند. فشار هوا از طریق بادزن و توسط یک لوله باریک به قسمت زیر دیافراگم این قطعه وارد شده و نهایتا موجب بسته شدن کنتاکت های آن می شود. تنظیم فشار با چرخاندن یک چرخ مدرج (معمولا آب رنگ) صورت می گیرد از 4/0 تا 3 میلی بار معمولا قابل تنظیم است.

پرشر هوا جهت اطمينان از عملكرد فن دمنده و وجود هواي كافي جهت احتراق به كار مي رود به اين ترتيب كه از قسمت دهش يا مكش فن دمنده هوا لوله رابطي به پرشر متصل مي گردد و پرشر با احساس نمودن فشار وعمل كردن تيغه آن به رله سيگنال در مدار بودن فن و تامين هوا را منتقل مي نمايد.

این کلید همانند پرشر گاز عمل نموده ولی عامل قطع و وصل آن جریان هوای می باشد.

فاز ورودی به پرشر هوا از پایه شماره ۷ وارد شده و پس از چسبیدن پلاتین های آن خروجی آن به پایه شماره ۵ یا شیر برقی وصل می گردد یعنی قبل از عمل کردن شیر برقی حتما باید پرشر هوا وارد مدار شده باشد تا از وجود جریان هوا مطمئن شویم.

اگر چنانچه به هر دلیلی پرشر هوا عمل نکند، مشعل موتور و جرقه زن آن کار نکرده و قبل از تشکیل شعله، مشعل گازی ریست می کند.

مهمترین دلایل عمل نکردن پرشر هوا موارد زیر می باشد:

• نیم سوز شدن موتور مشعل
• خرابی یا شکستگی لوله حامل هوا
• هرز شدن فن
• چرخش عکس در موتور
• قطعی یا خرابی برقی یا مکانیکی پرشر هوا
• تنظیم کردن پرشر هوا روی اعداد بالا
• دریچه تنظیم هوا (دمپر)

وسط دریچه تنظیم هوا میزان هوای ورودی و موردنیاز را می توان تنظیم نمود. از آنجا که تنظیم شعله با هوا انجام می شود لذا دریچه تنظیم هوا نقش قابل توجهی در نحوه احتراق دارد.

دمپر هوا ميزان هواي ورودي به محفظه احتراق را تنظيم مي نمايد.

با توجه به اينكه تشكيل شعله و همچنين نحوه احتراق و به اصلاح تنظيم شعله با كمك تنظيم ميزان هوا انجام مي شود لذا دمپر هوا نقش قابل توجهي در نحوه احتراق دارد.

در دمپرهاي دستي كه معمولا براي مشعل هاي سايز پايين استفاده مي شود دمپر به كمك پيچ نگهدار در موقعيت مناسب ثابت مي شود و در اينصورت بايد دمپر طوري تنظيم شود كه ضمن زياد نبودن هوا در ابتداي تشكيل شعله ميزان هوا جهت احتراق سوخت در شرايط پايدار شعله نيز كافي باشد.

وظیفه این قسمت کنترل مقدار هوای ورودی به مشعل توسط فن می باشد که در دو نوع دستی یا مکانیکی و موتوری بر روی مشعل گازی طراحی می شود.

معمولا در مشعل گازی با ظرفیت پایین از نوع دستی و مشعل گازی با ظرفیت های بالا از نوع موتوری استفاده می شود.

1. دمپر هواي برقي

اين دمپرها معمولا در مشعل هاي دو مرحله اي به كار مي روند كه ميزان عبور هوا و موقعيت دمپر به كمك موتوردمپر در مرحله يك و دو با فرماني كه از رله دريافت مي نمايد همزمان با باز شدن شيربرقي سوخت مرحله دوم تنظيم مي گردد .

با توجه به طراحي مشعل اين دمپرها يا مستقيما به محور دمپر متصل مي شوند يا از طريق لينك بندي به محور دمپر متصل مي شوند.

2. دمپر هواي هيدروليك (هيدرو جك)

اين دمپرها در بعضي مشعل هاي گازوئيل سوز به كار مي روند كه ميزان عبور هوا را با استفاده از نيروي هيدروليك پمپ گازوييل و لينك بندي آن با يك جك هيدروليكي تنظيم مي نمايد.

• بخش اشتعال
• ترانس جرقه زن

سيستم جرقه زن مشعل شامل ترانس جرقه زن، وايرها و الكترودهاي جرقه زن مي باشد كه ترانس ولتاژ ورودي را به حدود ١٠ كيلو ولت افزايش مي دهد تا با ايجاد قوس الكتريكي روي دو سر الكترودها باعث ايجاد حرارت و مشتعل شدن مخلوط گاز و هوا مي گردد .

این جرقه توسط یک عدد ترانس جرقه که می تواند به صورت تک وایر و دو وایر باشد انجام می پذیرد.

نوع تک لایه آن با بدنه مشعل گازی عمل جرقه زدن را انجام می دهد.

قدرت ترانس های جرقه معمولا بین ۵ تا ۱۵ کیلو ولت خواهد بود بنا براین جرقه حاصله در مشعل گازی در مدت ۳ تا ۶ ثانیه زده شده و حرارت اولیه ایجاد می گردد.

ترانس جرقه ولتاژ ورودی را به حدود 10 کیلو وات افزایش می دهد تا با ایجاد قوس الکتریکی دو سر الکترودها یا بین یک الکترود و بدنه، ایجاد جرقه کرده و مخلوط گاز و هوا را مشتعل سازد. ترانس جرقه غیردائم بوده و بعد از مدت کوتاهی پس از مشتعل شدن گاز از مدار خارج می شود.

• الکترود جرقه (چینی جرقه)

جرقه زن ابزاری برای روشن کردن مشعل و یا استارت زدن و یا فرمان دادن انفجار به صورت ایمن است. جرقه زن ها معمولا داخل مشعل ها ساخته می شوند. همانطوری که درمورد ترانس جرقه زن توضیح داده شد ، ترانسها یک نوسان ساز الکترونیکی با قدرت فرکانس 20کیلوهرتس میباشند .

که ولتاژ خروجی آنها حدود 10 کیلوولت انرژی تولید میکنند.

این انرژی تولید شده که جهت ایجاد جرقه در مشعل ها بیشترکاربرد دارد از طریق الکترود ها در محل مناسب تخلیه میشوند و به همین دلیل بدنه الکترودها را از سرامیک و نوعی چینی عایق تولید می شود که هنگام  انتقال انرژی ایجاد جرقه با بدنه تماس نداشته و در بین راه تخلیه ای صورت نگیرد.

لذا الکترود چینی شکسته نمی تواند کاربرد صحیح ایجاد کند. غالبا این الکترود ها بصورت جفت و درمقابل یکدیگر با فاصله مشخص مورد مصرف دارند که  تا بارهای ( یون های ) مثبت و منفی خود را هنگام تماس نزدیک بصورت  جرقه تولید و مشعل را که سوخت آماده آتش را مشتعل نماید.

چینی الکترودها نیز می توانند به صورت های مختلف نیز تولید شود. همان طوری که میله های الکترود نیز میتوانند به شکل های مختلف و زوایای مختلف  خم شوند.

نکته مهم : انتخاب موقعیت الکترود ها و فاصله الکترودها از یکدیگر دارای اهمیت بسزائی میباشد.

دقت شود : خودداری از دورکردن  الکترودها  از یکدیگر و انتخاب  قطر الکترود و بیشترین فاصله مفید و هوای محفظه در تشکیل  شعله در مشعل های گازسوز و گازوئیل سوز بسیار قابل اهمیت می باشد.

الکترودهای جرقه زن در مشعل ها و پکیج ها  و آبگرمکن ها  و اجاق گازها  مورد کاربرد دارند و نقش  مهمی در راه اندازی شعله ایفا می کنند.

شاید به درستی  بتوان گفت درصورت نبود الکترودها دراین مجموعه تجهیزات سیستمی راه اندازی نخواهد شد، ونقشی حیاتی در درک وحضور آتش در کلیه این تجهیزات خواهند داشت.

این الکترودها از جنس چینی سرامیکی نسوز و در مقاطع مختلف و با طول الکترود و مفتول های متفاوت ساخته می شود.

الکترود ها در مشعل های گازوئیلی و مشعل های گاز سوز کاربرد دارد واصولا عامل انتقال جرقه در مشعل های گازی وگازوئیلی ، وکلیه محصولاتی که گاز سوز هستند.

جنس الکترود جرقه از میله فولادی زنگ نزن می باشد که دارای عایقی از نوع سرامیکی می باشد و الکترودها توسط کابل جرقه به ترانس جرقه متصل می شوند. محل نصب الکترود یا الکترودها در بالا و جلوی مجرای خروج گاز می باشد.

فاصله بین الکترود جرقه و بدنه مشعل و یا فاصله دو الکترود جرقه از هم در مدل های دو الکترود حداقل 3 میلیمتر باشد.

• بخش مخلوط کننده هوا و گاز
• شعله پخش کن

این قطعه که نقش پایدار کردن شعله و اختلاط بهتر هوا و گاز را به عهده دارد و از برگشتن شعله به داخل بدنه مشعل و همچنین ازجدا شدن شعله از سر مشعل جلوگیری میکند.

این قسمت در نوک مشعل گازسوز نصب شده و شامل یک صفحه با پره های توربینی شکل می باشد و وظیفه آن به چرخش در آوردن هوای خروجی به منظور اختلاط بهتر با سوخت می باشد.

• لوله شعله (لوله آتشخوار)

صفحه شعله پخش کن و لوله شعله شکل هندسی شعله را تعیین می کنند طبق یک قاعده کلی افزایش چرخش مخلوط گاز و هوا قطر شعله را افزایش می دهد و طول آن را کاهش میدهد.

لوله آتشخوار به لوله هایی گفته می شود که به دلیل جنس خاص آلیاژ آنها، توانایی تحمل حرارت و فشار بالا برای عبور مایعات و گازهای حرارت بالا را دارند.

لوله های آتشخوار را برای تحمل حرارت و فشار زیاد از نوع خاصی آلیاژ استفاده می‌کنند.

آلیاژ های مورد استفاده در لوله های آتشخوار دارای مقداری کربن است که به تحمل فشار توسط لوله کمک می کند و معمولا مقدار کربن موجود در این آلیاژها بین ۱۷/۰ تا ۲۰/۰ می‌باشد.

هم چنین وجود منگنز در این آلیاژها برای بالا بردن تحمل آلیاژ نسبت به حرارت است.

ازآنجایی که تبدیل آهن معمولی به فولادی با ویژگی‌های خاص و مدنظر بستگی به عواملی چون ساختار شیمیایی و ترکیب دیگرعناصرفلزی با آهن دارد به طوریکه با کم و زیاد کردن حتی به مقدار درصد خیلی کم ترکیبات عناصر، ویژگی های خاصی را در فولاد موردنظر تقویت می‌کنند.

در لوله‌های آتشخوار با ترکیب درصد کم کربن با آهن علاوه بر ایجاد سختی و استحکام موردنظر فولاد ساخته شده خاصیت نرم و شکل‌پذیری خوبی در این دسته از لوله‌ها یعنی لوله های فولادی آتشخوار دارد.

این لوله های آتشخوار بایستی تحمل حرارت حداقل ۴۵۰ درجه سانتی گراد را داشته باشند. فشار مایع درون این لوله ها، گاها به ۳۲ اتمسفر برای لوله هایی با قطر ۶۴ میلیمتر به بالا و حداقل ۸۰ اتمسفر برای لوله هایی با قطر کمتر از آن می رسد.

لوله آتشخوار در کاربردهای صنعتی با گرمای زیاد استفاده می‌شوند، فرایندهای لوله کشی پردازش، دیگ بخار، ایستگاه های فشرده سازی و پالایشگاه ها از این جمله اند.

سیلیکون اضافی عملکرد این نوع لوله را در محیط هایی با درجه حرارت بالا، مانند خطوط بخار و برنامه های پردازشی تقویت می کند.

• بخش کنترل احتراق
• پایه رله

آهنربای الکتریکی از یک هسته فلزی که یک سیم دور آن پیچیده شده ، تشکیل شده است و هر وقت دو پایه آهنربا به برق وصل شوند ، آهنربا شروع به کار کرده و آهن های اطراف خود را جذب می کند.

در رله هم یک آهنربای الکتریکی وجود دارد و دو سر سیم پیچ این آهنربای الکتریکی که باید به برق متصل شوند از رله بیرون آمده و دو تا از پایه های رله را تشکیل می دهند.

علاوه بر این دو پایه ، رله دارای پایه های دیگری هم هست. در نوع SPDT سه تا پایه دیگر هم وجود دارد که با نام های NO ، NC و COM نشان داده می شوند.

پایه رله: سیم کشی قطعات الکتریکی مشعل در این قسمت انجام میشود.

پایه رله مطابق زیر سیم کشی می شود:

• پایه 1 و 2 : چشم الکتریکی
• پایه 3 : ترانسفورماتور جرقه
• پایه 4 : موتور
• پایه 5 : شیربرقی مرحله 1
• پایه 6 : شیربرقی مرحله 2
• پایه 7 : هشدار (آلارم)
• پایه 8 : نول
• پایه 9 : فاز

کنترل کننده یا رله احتراق (رله گازی):

رله ،بخش كنترل كننده عملكرد مشعل مي باشد كه با توجه به نوع مشعل انواع مختلفي دارد. رله کنترل مشعل گازی همانطور که از نامش پیداست در مشعل های گازی کاربرد دارد.

بدین صورت که وظیفه کنترل الکتریکی مشعل را بعهده داشته و در مواقع نشت گاز یا شعله زیاد، جریان گاز را در کمتر از 20 ثانیه قطع کرده و دستگاه خاموش و مشعل غیر فعال می شود.

لذا نقش رله کنترل مشعل گازی در جلوگیری از انفجار و حوادث خطرناک بسیار با اهمیت است. رله مشعل یک سوئیچ الکتریکی است.

بسیاری از رله ها از یک آهنربای الکتریکی به منظور فعال کردن مکانیکی یک سوئیچ استفاده می کنند اما دیگر اصول عملیاتی ، رله های حالت جامد را مورد استفاده قرار می دهند.

رله ها در جایی که کنترل جریان توسط یک سیگنال مجزای کم قدرت مورد نیاز است یا جایی که مدارهای چندگانه باید توسط یک سیگنال کنترل شوند، مورد استفاده قرار می گیرند.

اولین رله ها در مدارهای تلگراف از راه دور به عنوان تقویت کننده استفاده می شدند. آنها سیگنال دریافتی از یک مدار را به یک مدار دیگر انتقال می دادند.

رله ها همچنین به طور گسترده در مبادلات تلفنی و رایانه های اولیه برای انجام عملیات منطقی مورد استفاده قرار گرفتند.

نوعی از رله که می تواند نیروی بالای مورد نیاز برای کنترل مستقیم یک موتور الکتریکی یا سایر نیروها را کنترل کند، کانتکتور نامیده می شود.

رله های حالت جامد ، مدارهای قدرت را با استفاده از یک دستگاه نیمه هادی برای انجام سوئیچینگ ، بدون هیچ بخش متحرکی کنترل می کنند.

رله هایی با ویژگی های عملکردی کالیبره شده و گاهی چندین سیم پیچ عملکردی به منظور محافظت مدارهای الکتریکی از اضافه بار مورد استفاده قرار می گیرند.

این قابلیت ها در سیستم های قدرت الکتریکی مدرن توسط ابزارهای دیجیتالی انجام می شود که “رله محافظ” نام دارد.

وظیفه رله مشعل ، خاموش کردن مشعل یا بویلر هنگام عدم احتراق صحیح در زمان شروع به کار و خاموش شدن شعله در حین کار می باشد.

کوره های مدرن و بویلرها از یک سنسور سلول کادمیوم به منظور مشاهده حضور شعله و اطمینان از اینکه در صورت نبود احتراق درون محفظه ، از پمپ سوخت به درون محفظه احتراق جلوگیری شود.

سلول مورد نظر که وظیفه مشاهده احتراق را بر عهده دارد غالبا با یک سیم به رله مشعل که وظیفه قطع و وصل مشعل را بر عهده دارد ، متصل شده است.

در واقع نحوه عملکرد به این صورت است که اگر شعله مشعل خاموش شده باشد ، سلول کادمیوم سیگنالی را به رله مشعل می فرستد و بعد از 15 الی 20 ثانیه مشعل خاموش می شود.

اجزای تشکیل دهنده یک رله:

• آهنربای الکتریکی
• یک میله فلزی متحرک
• تعدادی Contact فلزی ثابت
• فنر

کنترل کننده احتراق وظیفه کنترل عملکرد مشعل را به عهده دارد و مراحل کاری مشعل را به طریق زیر زمان بندی می کند:

1. زمان تخلیه گازهای داخل محفظه احتراق در مرحله اول راه اندازی به مدت 12 ثانیه
2. زمان پیش جرقه: که قبل از بازشدن شیربرقی و از ابتدای راه اندازی آغاز می شود به مدت 12 ثانیه
3. زمان پس جرقه: زمان ادامه جرقه بعد از باز شدن شیربرقی و تشکیل شعله به مدت 2 الی 4 ثانیه
4. زمان ایمنی: زمان قطع ایمن در صورت باز شدن شیربرقی و عدم تشکیل شعله حداکثر 10 ثانیه

• چشم الکتریک (فتوسل):

در این روش برای مشعل ها از چشم الکتریکی با حساسیت به نور مادون قرمز برای مشعل های گازی از چشم با حساسیت نسبت به اشعه ماورای بنفش استفاده می شود.

در برخی از مشعل ها از چشم های UV استفاده می شود.

چشم الکتریک در بدنه مشعل طوری نصب می شود که بتواند داخل دیگ یا کوره را ببیند. ساختمان آن از نیمه هادی است که بر اثر تابش نور مرئی مقاومت اهمی آن خیلی کاهش می یابد و خاصیت هدایت الکتریکی آن زیاد می شود و جریان برق را عبور می دهد و برعکس.

چشم الکتریکی، ایمنی مشعل را تأمین نموده و از تجمع سوخت در داخل کوره یا دیگ و احتمالا بروز انفجار در صورت عدم تشکیل شعله جلوگیری می کند.

• میله یونیزاسیون:

جهت کنترل عملکرد شعله و تدام آن از دو روش در مشعل ها استفاده می شود.

یکی از سیستم های تشخیص شعله در مشعل های گازی استفاده از میله یونیزاسیون می باشد.

در مشعل، گازهای حاصل از احتراق در شعله یونیزه می شود (یون همان ذرات باردار منفی و مثبت است) و قابلیت هدایت جریان الکتریکی در شعله ایجاد می شود.

اگر دو قطب درون شعله را در نظر بگیریم که یکی میله یون و دیگری بدنه مشعل باشد، از آنجا که سطح بدنه مشعل درون شعله چند برابر میله یونیزاسیون است الکترون ها در یک جهت خیلی بیشتر از جهت دیگر جریان پیدا می کنند.

بنابراین اگر یک ولتاژ متناوب بین میله یونیزاسیون و بدنه مشعل اعمال شود یک جریان یکسو حدوداً 1 تا 10 میکروآمپر بین میله و بدنه مشعل برقرار می شود که عبور این جریان وجود شعله را اثبات می کند.

در زمان اطمینان کارکرد رله به مدت ۳ تا ۶ ثانیه رله شیر برقی را باز کرده و شعله تشکیل می شود و حرارت ایجاد شده مولکول های هوای اطراف میله یونیزه شده و تبادل الکترون انجام می دهد.

بر اثر عمل جریان برق در میله به وجود آمده و این جریان به پایه شماره ۲ رله می رسد.

رسیدن این جریان برق به پایه ۲ ، برای رله به این مفهوم است که در مشعل، شعله ایجاد شده و رله مسیر شیر برقی را باز نگه داشته و مشعل به کار خود ادامه می دهد.

در صورتیکه که چه شعله ایجاد شود و یا شعله تشکیل نگردد و جریان برق ضعیف به پایه شماره ۲ نرسد رله فرض را بر این قرار داده که شعله ای تشکیل نشده، مسیر برقی را بسته و مشعل ریست می کند.

مهمترین دلایل عمل نکردن میله یون به این صورت است:

5. اتصال به بدنه ( چسیبدن به بدنه مشعل )
6. قطعی مدار برق
7. شکستگی زنگ زدگی سوختگی میله یون
8. قرار نداشتن میله یون در مسیر شعله

• محافظ یون:

سيستم كنترل شعله در اين مشعل گازسوز يون مي باشد.

در مشعل هاي دوگانه سوز معمولا از چشمي يا فتوسل براي كنترل وجود شعله استفاده مي شود.

• شیلنگ گاز:

شیلنگ گاز وسیله ای است که مشعل را به لوله گاز متصل کرده و گاز را از لوله به داخل مشعل هدایت میکند.

سایز فیلتر و شیلنگ گاز مورد استفاده برای هر مشعل به سایز شیر برقی گاز مشعل بستگی دارد.

براین اساس، برای مشعل های گازی1تا 3 که دارای شیر گاز سایز ½ می باشند، باید از فیلتر و شیلنگ گاز سایز½ استفاده شود.

شیلنگ های گازی معمولا از جنس سلیکون هستند و در مدل های نخ دار ،آج دار و دو لایه تولید می شوند.

در کل شیلنگ های مورد استفاده در موتورخانه و مشعل ها باید در برابر دما و فشار مقاومت بالایی داشته باشند تا با گذشت زمان دچار پارگی، باد کردن، خشک شدن و تغییرات این چنینی نشود. اتصالات این شلنگ ها ازجنس استیل و برنج می باشد.

• کابل جرقه زن (وایر):

در کابل های جرقه زن، سیم جرقه زن بایستی ولتاژ بسیار حساسی را به سمت منبع جرقه با کمترین تلفات هدایت کند.

از آنجایی که ولتاژ جرقه به بالای 36000 ولت می رسد، این ولتاژ در محدوده ولتاژ بالا قرار می گیرد.

از این رو کابل جرقه زن باید در برابر اضافه ولتاژ محافظت شود.

ولتاژ جرقه نباید از طریق عایق، جریان خود را به سمت زمین ببندد، زیرا در غیراینصورت ولتاژ جرقه از بین می رود.

انواع کابل جرقه زن از لحاظ خسته داخلی:

در حالت کلی کابل جرقه زن از لحاظ هسته داخلی به سه دسته تقسیم می شود:

• Resistive core (هسته مقاومتی):

کابل جرقه زن شامل یک هسته، عایق داخلی و یک روکش خارجی است.

هسته رسانای سیلیکونی که از کربن آغشته به شیشه باندل شده با فیبر تشکیل شده است.

کل این مجموعه توسط یک پوشش لاتکس رسانا پوشیده شده است.

سپس توسط یک لایه رسانای سیلیکونی نازک نیز پوشیده شده است.

این گونه ترکیب و مرحله بندی باعث افزایش قدرت تنشی و پایداری کابل می شود.

در حالی که رسانای سیلیکونی هم عمل انتقال و هم نقش استقامت کابل را بالا می برد.

عایق داخلی باعث افزایش حداکثری مقاومت در برابر حرارت می شود.

همچنین این لایه عایقی مقاومت دی الکتریک بین هسته و نوارفلزی بافته شده را افزایش می دهد و درعین حال نوار بافته شده به کابل خاصیت انعطاف پذیری می دهد.

پوشش سیلیکونی نهایی ،کابل را در شرایط محیطی و کاری محافظت می کند.

برای احتراق نیز انواع مختلفی از ترمینال وجود دارد که انتهای هر کدام از آنها باعث ایجاد احتراق می گردد.

ترمینال ها نیز توسط سیلیکون رابر عایق شده اند و آنرا در برابر شرایط و تحریکات خارجی محافظت می کند.

• Copper core (هسته مسی):

ساختار کلی این نوع از کابل جرقه زن نیز همانند هسته مقاومتی است.

فقط در متریال به کار گرفته شده تفاوت دارند.

هسته مسی انتقال انرژی الکتریکی بدون تلفات را برای کابل تضمین می کند.

عایق روی هسته باعث افزایش مقاومت حرارتی و مقاومت دی الکتریک کابل میشود و نوار فلزی بافته شده بر روی این عایق نیز قدرت انعطاف پذیری کابل را بالا می برد.

در نهایت پوشش سیلیکونی خارجی نیز بر روی نوار فلزی بافته شده قرار می گیرد و مانند مدل قبلی کابل را در برابر عوامیل خارجی محافظت می کند.

اتصالات محفظه منبع جرقه توسط یک صفحه فلزی برای تحمل دما بیشتر و حفاظت دربرابر تنش های مکانیکی انجام می شود.

مقدار معمولی المنت مقاومتی برای ایجاد جرقه 1 یا 5 کیلو اهم است.

• Inductive core (هسته القائی):

کابل جرقه زن هسته القائی شامل یک هسته کولار، لایه رسانا باردار شده از جنس فریت، یک سیم نازک از جنس فولاد ضد زنگ که بر روی لایه پیچیده شده و توسط پوشش اسپری شده در جای خود تثبیت می شود.

هسته کولار اطمینان قدرت کششی و پایداری عالی را تامین می کند در حالیکه پوشش روی سیم نیز باعث انتقال حداکثر انرژی الکتریکی که در کل باعث افزایش بهره وری از کابل و کاهش تلفات می شود را منجر می شود.

پوشش سیلیکونی خارجی نیز مانند دو مدل قبلی است.

همچنین عایق منبع احتراق و قرار گیری آن همانند هسته مسی است.

• مشخصات شعله مشعل گازی:

شعله ایجاد شده توسط مشعل ها به سه صورت شعله احیا ، شعله اکسید و شعله متناسب ایجاد می شود.

• شعله احیا:

زمانی که مقدار سوخت بیشتر از مقدار مورد نیاز باشد و یا اکسیژن برای سوخت ناکافی باشد شعله احیا تشکیل می شود.

مشخصات شعله احیا به صورت زیر می باشد:

• پخش شدن شعله
• زرد رنگ
• بوی خام سوزی (سوزش بینی)
• دوده زدن
• شعله اکسید:

زمانی که شعله مقدار سوخت کمتر از میزان مورد نیاز باشد شعله اکسید می شود.

مشخصات شعله اکسید به صورت زیر می باشد:

• شعله کوتاه و تیز
• آبی رنگ
• سوزش چشم
• شعله مناسب:

شعله مناسب در مشعل ، زرد رنگ همراه با رگه های آبی و نارنجی می باشد.

این مشعل دارای طول متوسطی بوده و نه به صورت کاملا پخش و نه کاملا جمع و نوک تیز می باشد.

مدارمشعل ها نسبت به رله مشعل متغییر می باشد:

• رنج کارکرد مشعل گازسوز:

مشعل های گازسوز دارای سیستم کارکردی می باشند که توسط رله و سیستم کنترلی مشعل گازی کنترل می شوند که به سه مرحله اصلی تقسیم می شود.

1. مرحله تخلیه اجباری ( پرچ ):

در این مرحله موتور به کار می افتد و هوا را از اطراف به داخل مشعل گازی مکش کرده و به سمت دیگ یا محفظه احتراق می فرستد.

مدت زمان این مرحله در رله ها و مشعل های مختلف متفاوت بوده و در حدود ۱۵ تا ۳۰ ثانیه می باشد.

با پرتاب شدن هوا به داخل محفظه احتراق توسط فن ، بخار سوخت و گازهای مضر به جا مانده از احتراق قبلی از طریق دودکش تخلیه شده و محفظه احتراق از هوای سالم پر می شود، به این عمل ( تخلیه گازهای مضر) پرچ کردن می گویند.

2. مرحله اطمینان:

در این مرحله، رله به شیر برقی وجرقه زن فرمان می دهد.

بنابراین شیر برقی عمل کرده و اجازه عبور سوخت را می دهد؛ از طرف دیگر جرقه زن نیز عمل کرده و در قسمت نوک مشعل گازی با فراهم شدن سه عامل احتراق شعله تشکیل می شود.

چنانچه در این مرحله شعله تشکیل گردد میله یون وارد مدار شده و پیغام وجود شعله را به رله می رساند و مشعل وارد مرحله بعدی کار خود می شود.

اگر به هر دلیلی شعله تشکیل نشده و یا میله یونیزاسیون پیغام وجود شعله را بر رله نرساند کلیه قطعات مشعل توسط رله از کار می افتد (اصطلاحا مشعل گازی ریست می کند) و دکمه قرمز رنگ کلید ریست روی رله روشن می شود.

مدت زمان این مرحله در رله های نوع ۷۹۰ ، ۳ تا ۶ ثانیه می باشد.

این بدان معناست که در این مدت ، رله کاری به وجود شعله و یا عدم وجود شعله ندارد و موتور، شیر برقی و ترانس کار می کند.

3. مرحله کار دائم:

در این مرحله رله با دریافت پیغام میله یونیزاسیون مبنی بر وجود شعله برق موتور و شیر برقی را وصل نگه داشته و ترانس جرقه را از مدار خراج می کند.

در این حالت شعله پایدار بوده و مشعل گازی تا زمان دریافت فرمان از ترموستات روی دیگ به کار خود ادامه می دهد.

با عمل کردن ترموستات برق ورودی به پایه ۹ رله قطع شده و مشعل خاموش می شود و به حالت استراحت قرار می گیرد.

سفارش خرید، گارانتی و خدمات پس از فروش لوازم مشعل گازسوز

• قیمت کلیه ی لوازم مشعل گازسوز ارائه شده در گرمگاه به روز بوده و تخفیف های مورد نظر مصرف کنندگان در این قیمت ها لحاظ گردیده است .
• مراجعه به مراکز معتبر فروش نیز از نکات مهم خرید لوازم مشعل گازسوز می باشد، چرا که در غیر اینصورت ممکن است در ریسک نداشتن گارانتی معتبر و همچنین بی بهره ماندن از خدمات پس از فروش قرار بگیرید.
• در سایت مرجع و فروشگاهی گرمگاه، اطلاعات فنی و قیمت های تضمین شده لوازم مشعل گازسوز ، از برندهای معتبر و قابل دسترس در بازار تأسیسات ایران، به طور کامل با مناسب ترین قیمت ها با گارانتی اصلی، و امکان ارسال سریع همراه با روش های محاسبه و توصیه های اجرایی و نصب هریک از آنها جهت برخورداری شما عزیزان از حس خوب خرید بهینه و هوشمند ارائه گردیده است.
• کاربر گرامی، ضمن تشکر از جنابعالی جهت اطمینانی که به نظرات فنی کارشناسان فروش ما دارید، لازم به ذکر است اصولا تعیین و انتخاب برند محصول موردنظر براساس سابقه ، قدرت برند ، خدمات و قیمت محصول نهایتا توسط خریدار تعیین میگردد.
• امیدواریم راهنمای خرید لوازم مشعل گازسوز شرکت ما به شما در انتخاب مناسب برای منزل خود مفید واقع گردد.